بررسی رابطه مصرف آب و تولید انرژی در ایران طی دوره 1357 تا 1395 با رویکرد مدل STAR

حدود 6 درصد تولید انرژی برق در ایران مستقیم از انرژی های تجدیدپذیری همچون نیروگاه های برق‏آبی تامین می شود. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، بررسی مسائل مربوط به آثار تغییرات الگوی عرضه آب در مدیریت کلی مخازن و جریان در سدها و برق عرضه شده به مدار طی دوره مطالعه شده است. به طور کلی، ایران قادر به تولید قدرت حتی در شرایط آب کم است. از این رو، جامعه آماری پژوهش اقتصاد ایران در نظر گرفته شده است و نمونه‏ای شامل داده های تولید انرژی نیروگاه های برق آبی و داده های میزان مصارف واسطه تامین آب طی سال های 1357 تا 1395 برای بررسی تاثیر مصارف نهاده آب بر تولید انرژی در ایران گردآوری شد. نتایج نشان داد تحت رژیم انتقال حدی صفر مدل اتورگرسیون انتقال ملایم، اگر بازدهی اثر مصرف آب در تولید انرژی برق آبی ایران کمتر از 86/8 باشد، این کاهش توان تولید تا اندازه 022/7 برابر نیز امکان کاهش دارد و در صورتی که تامین آب تحت انتقال ملایم ناشی از تامین مطلوب ذخایر آب بتواند به حالت حدی یک انتقال یابد، بر اساس میانگین انتقال ملایم 8/8 برابری با سرعت زیادی تا ضریب فزاینده تولید برق آبی 038/7 نیز می‏تواند افزایش یابد.