بررسی اثر عصاره هیدروالکلی اسفناج بر بیان mRNA رزیستین در بافت چربی احشایی موش های صحرایی مواجه شده با استرس مزمن بی حرکتی

رزیستین یک هورمون پپتیدی است که از بافت چربی ترشح می شود. افزایش ترشح رزیستین موجب مقاومت به انسولین و پیدایش سندرم متابولیک می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدروالکلی اسفناج (.Spinacia oleraceae L) بر بیان mRNA ی رزیستین در بافت چربی احشایی موش های صحرایی مواجه شده با استرس مزمن بی حرکتی است. در این مطالعه تجربی، 30 سر رت به 6 گروه تقسیم شدند که عبارت بود از: 1) شاهد، 2) اسفناج 200، 3) اسفناج 400، 4) استرس، 5 و 6) استرس-اسفناج 200 و 400. گروه های 2 و 5 عصاره هیدروالکلی اسفناج را با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و گروه های 3 و 6 عصاره را با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ به مدت 21 روز متوالی دریافت نمودند. گروه های 4،5 و 6 به مدت 21 روز متوالی هر روز 6 ساعت در مقیدکننده قرار داده شدند. در پایان دوره، بیان mRNA رزیستین در بافت چربی احشایی حیوانات به روش Real Time PCR مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه انجام گرفت و 0/05P< به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد. بی حرکتی مزمن موجب افزایش معنادار بیان رزیستین (0/30±2/78) در بافت چربی در مقایسه با گروه شاهد (0/36±1) شد (0/002P=). بیان رزیستین در چربی احشایی گروه های استرس-اسفناج 200 و استرس-اسفناج400 (به ترتیب 0/23±0/74 و 0/15±1/45) کمتر از گروه استرس بود (به ترتیب 0/000=P و 0/020=P). نتایج نشان داد که عصاره اسفناج می تواند بیان رزیستین را در موش های مواجه شده با استرس مزمن بی حرکتی کاهش دهد.