ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین

هپارین یکی از شایعترین داروهای ضد انعقاد مورد استفاده برای پیشگیری و درمان حوادث ترومبوآمبولیک است که توسط پزشکان تجویز می گردد. ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین یا HIT ، عارضه ای نادر ولی تهدید کننده حیات، ناشی از مصرف هپارین می باشد. تشخیص HIT بر اساس دو پایه اصلی، ارزیابی بالینی و بررسی های آزمایشگاهی بنا شده است. هدف از این مقاله مروری، بررسی فاکتورهای خطر، علائم بالینی، پاتوفیزیولوژی، روش های تشخیصی و درمان HIT بود. در این مطالعه به جستجوی مقالات مرتبط در پایگاه های اطلاعاتی مانند Pub Med با استفاده از کلید واژه های هپارین، ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین، پاتوفیزیولوژی، تشخیص و درمان در بازه زمانی 1997 تا 2018 پرداخته شد. این بیماری هم چنان یک رخداد تهدیدکننده حیات بوده که در اثر ایجاد آنتی بادی علیه کمپلکس هپارین-PF4 ایجاد می شود و در صورت فعال سازی پلاکت ها می تواند منجر به رخدادهای ترومبوتیک خطرناکی در بیماران گردد. هم چنین روش های تشخیصی آزمایشگاهی اهمیت فراوانی در رد یا تایید تشخیص این بیماری کشنده داشته و لذا انجام آن ها در بیمارانی که به لحاظ بالینی مشکوک به این عارضه هستند، ضروری است. امروزه با شناخت بهتر پاتوفیزیولوژی بیماری و هم چنین با پیشرفت های حاصله در سرعت و دقت روش های تشخیصی آزمایشگاهی، تحولی مهم در تشخیص سریع تر این بیماری به وجود آمده  است.