بررسی عملکرد پل های بتن سبک اجراشده به روش طره یی متعادل تحت تاثیر رفتار وابسته به زمان انواع بتن سبک و انواع فولاد پیش تنیده

تغییرشکل های تابع زمان مصالح، در پل های اجراشده به روش طره یی متعادل، موجب آسیب دیدگی پل ها می شود. استفاده از بتن سبک، با کاهش قابل ملاحظه ی نیروهای ثقلی، امکان اجرای دهانه های بزرگ تر را فراهم می کند، اما به علت عدم شناخت رفتار تابع زمانی مصالح، کمتر استفاده می شود. در مطالعه ی حاضر، با استفاده از روش اجزاء محدود، پس از صحت سنجی مدل سازی با نتایج داده برداری یک پل طره یی، یک مدل پل بتن سبک طره یی متعادل با دهانه ی 74 متری انتخاب شد و اثر خزش و جمع شدگی بتن سبک و وادادگی فولاد، در دوره ی زمانی 30 سال، در عملکرد پل مطالعه شد. سه نوع بتن سبک 60L C، 40L C و 25L C و دو نوع فولاد با وادادگی نرمال و کم، در مدل سازی ها در نظر گرفته شده است. مطالعات نشان می دهد که 70−80 درصد تغییرشکل های تابع زمان پل در 3 سال اول بهره برداری رخ می دهند. سهم عوامل تابع زمان (خزش جمع شدگی وادادگی)، در افت وسط دهانه، در طول عمر پل به خصوص 3 سال اول، در بتن های سبک با مقاومت های متفاوت یکسان است.