درمان دارویی در بیماران مبتلا به پرفشاری شریان ریوی به دلیل ترومبوآمبولی مزمن

پرفشاری شریان ریه به دلیل ترومبوآمبولی مزمنChronic thromboembolic pulmonary hypertension یا به اختصار CTEPH نتیجه انسداد بستر عروق ریوی با لخته خون حل نشده در یک یا اپیزودهای تکرار شونده آمبولی ریه بوده و علت برخی از پرفشاری های شریان ریوی است. اتیولوژی بیماری هنوز در حال بررسی است و آمار دقیقی از تعداد مبتلایان به آن در دست نیست. هدف از این مطالعه تعیین مشخصه های بالینی و اثر بخشی درمان دارویی در بیماران مبتلا به CTEPH بوده است. این مطالعه از نوع مقطعی و بر روی بیماران مبتلا به CTEPH مراجعه کننده به بیمارستان دکتر مسیح دانشوری در فاصله سالهای 1396-1389  انجام شد. در زمان شروع و حین دوره درمان کلاس عملکردی، تست پیاده روی شش دقیقه، فشار شریان ریوی و سطح سرمی NT-ProBNP اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد درمان با آنتی کوآگولانت ها، دیورتیک ها، آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین، پروستاسایکلین ها، مهار کننده های فسفودی استراز و اکسیژن باعث کاهش کلاس عملکردی، فشار شریان ریوی و افزایش مسافت پیموده شده در تست پیاده روی شش دقیقه ای شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد درمان با داروهای رایج در ایران منجر به کاهش کلاس عملکردی و فشار شریان ریوی شده و مانع پیشرفت بیماری و بدتر شدن شرایط بیماران در طول دوره درمان می شود.