کاربرد عصاره های متانولی آویشن، اسپند، زیره ی سبز و چای کوهی در کنترل Fusarium culmorum و F. graminearum در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای

قارچ های Fusarium culmorum و F. graminearum  از مهم‎ترین عوامل بیماری زای غلات هستند که خسارت های کمی و کیفی به گندم وارد می آورند. با توجه به خطرات زیست محیطی کاربرد ترکیبات شیمیایی، استفاده از روش های جایگزین در مدیریت این بیمارگرها از ضرورت برخوردار می باشد. در این تحقیق اثر عصاره‎های متانولی آویشن، اسپند، زیره ی سبز و چای کوهی در مهار رشد این دو بیمارگر  در غلظت های 250، 500، 750 و 1000  پی پی ام در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که از بین تمامی عصاره های مورد آزمایش، عصاره ی متانولی آویشن در غلظت 1000 پی پی ام با 25/81 درصد بازدارندگی از رشد میسلیومی، موثرترین تیمار علیه F. culmorumبود. عصاره ی متانولی اسپند نیز در غلظت 1000 پی پی ام  با 3/82 درصد بازدارندگی، دارای بیشترین اثر بر رشد میسلیومی F. graminearumبود. عصاره ی آویشن کمترین حداقل غلظت بازدارندگی (یک میلی گرم بر میلی لیتر) و کمترین حداقل غلظت کشندگی (دو میلی گرم بر میلی لیتر) علیه قارچ F. culmorum را داشت. عصاره ی اسپند نیز دارای کمترین حداقل غلظت بازدارندگی (78/0 میلی گرم بر میلی لیتر) و کمترین حداقل غلظت کشندگی (56/1 میلی گرم بر میلی لیتر) علیه قارچ F. graminearum بود. عصاره های متانولی آویشن و اسپند، در شرایط گلخانه‎ای نیز موجب افزایش وزن تر و خشک ریشه ها و ساقه‎های گندم در مقایسه با گیاهان شاهد شدند.