بررسی تاثیر مهار کننده های مصنوعی ماتریکس متالوپروتئینازها بر روی دوام استحکام باند ریزکششی کامپوزیت به عاج

علیرغم افزایش تقاضای ترمیم های هم رنگ دندان مانند کامپوزیت، ایجاد باند با ثبات کامپوزیت با عاج همچنان چالشی در دندانپزشکی می باشد. فعال شدن پروتئازهای عاجی از دلایل از دست رفتن باند می باشد. هدف این مطالعه تعیین بهترین ماده پیش درمانی عاج پس از اسید اچ جهت مهار آنزیم های ماتریکس متالوپروتئیناز جهت افزایش ثبات باند رزین عاج بود. پس از جمع آوری 24 مولر سوم بدون پوسیدگی، از عاج زیر DEJ استفاده شد. پس از اسید اچ دو نوع ماده شامل کلرهگزیدین 2% (CHX)، کربودی ایمید 3/0 مول(EDC)  به مدت 60 ثانیه و آب (گروه کنترل) به کار رفت. سپس در تمام نمونه ها از باندینگ  Single bondاستفاده و با کامپوزیت
XT Filtek Z250 ترمیم شدند. تعداد 48 نمونه برش عاجی از دندان ها حاصل و نمونه ها به سه گروه CHX و  EDCو کنترل که هر گروه به دو زیر گروه 8n= (جمعا 6 گروه) تقسیم شدند. نیمی از نمونه ها فورا و نیمی پس از 6 ماه، تحت تست استحکام باند ریزکششی قرار گرفتند. سپس نمونه ها زیر استریومیکروسکوپ و میکروسکوپ الکترونی ارزیابی شدند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS23 و آزمون های تحلیل واریانس دو طرفه و مقایسه های چندگانه توکی و T زوجی انجام شد و 05/0>P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. میانگین استحکام باند کششی فوری گروه ها (CHX-EDC - کنترل) تفاوت آماری معنی داری نداشت (97/0P=). میانگین استحکام باند کششی پس از 6 ماه CHX و  EDCتفاوت معنی داری با کنترل داشتند (0/001P≤). در مقایسه استحکام باند فوری و پس از 6 ماه تنها در گروه EDC استحکام باند فوری و پس از 6 ماه تفاوت معنی داری نداشت (0/64P=). محلول های CHX و EDC تآثیری بر استحکام باند فوری نداشتند. در CHX پس از 6 ماه کاهش استحکام باند مشاهده شد. اما EDC باعث ثبات استحکام باند پس از 6 ماه شد.