آثار خطای ادراکی مولر-لایر دروازه بان بر ادراک و مکان پرتاب های پنالتی زن

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا وضعیت های قامت مشابه خطای ادراکی مولر-لایر دروازه بان می تواند بر ادراک  و مکان پرتاب های پنالتی زن اثرگذار باشد یا خیر. تصویری از یک دروازه بان روی صفحه ای خالی (بدون تیرهای عمودی و دیرک افقی دروازه) تابانده شد. این دروازه بان با وضعیت دست ها بالا (45 درجه بالاتر از افق)، دست ها کشیده به طرفین (افقی، به عنوان کنترل)، و دست ها پایین (45 درجه زیر افق) به نمایش درآمد. شرکت کنندگان (11 پسر هندبالیست جوان) دو تکلیف را انجام دادند. آنها در فاصله پنج متری صفحه موردنظر ایستادند و مدل دروازه بان را که در یکی از سه وضعیت به نمایش درآمد، نگاه کردند. از شرکت کنندگان درخواست شد یک توپ تنیس را به دست دروازه بان در وضعیت افقی پرتاب کنند، یا با لیزر به همین نقطه هدف گیری کنند. فواصل افقی مکان پرتاب و هدف گیری از راستای میانی اندام دروازه بان مدل اندازه گیری شد. وضعیت های دروازه بان روی مکان های پرتاب و هدف گیری اثرگذار بود. هدف گیری و پرتاب در وضعیت دست ها پایین و دست ها بالا در برابر وضعیت دست ها کشیده به ترتیب به میزان معناداری دورتر و نزدیک تر بود. این آزمایش نشان داد دروازه بانی که وضعیت های مانند مولر-لایر اتخاذ می کند، می تواند ادراک حریف از بیشترین میزان دسترسی خود و نیز رفتار حرکتی او را متاثر کند.