تاثیر تمرینات بازی محور بر رشد حرکتی کودکان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات بازی محور بر رشد حرکتی کودکان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون است. 50 کودک 10-8 سال، دارای اضافه وزن و با اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند و پس از انجام پیش آزمون به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=30) و گروه کنترل (n=20) قرار گرفتند. گروه آزمایش هر هفته 3 جلسه و به مدت 3 ماه در پروتکل تعیین شده شرکت کردند. ابزار اندازه گیری آزمون MABC-2 بود و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21  استفاده شد. نتایج آزمون MANCOVA نشان داد که بین گروه تجربی و کنترل حداقل در یکی از متغیرهای تحقیق تفاوت وجود دارد. براساس نتایج  تحلیل کوواریانس یکطرفه با سطح معناداری 05/0 مشخص شد که بین گروه کنترل و گروه تحت مداخله در مولفه های رشد حرکتی و خرده مقیاس های آن (چالاکی دست، هدف گیری و تعادل) تفاوت معناداری وجود دارد و گروه آزمایش نمره های بهتری کسب کردند. بنابراین توصیه می شود با طراحی تمرینات مختلف و مداخله زودهنگام از پیشرفت این اختلال در افراد دارای اضافه وزن جلوگیری کنیم و ثاثیر مثبتی بر رشد حرکتی این افراد داشته باشیم.