بررسی سرانه فضای سبز در ناحیه 1و 4 شهرداری منطقه 6 و اثر آن بر آلودگی هوا

شهر تهران از دیرباز و پیش ازانتخاب آن به عنوان پایتخت در دوران قاجاریه منطقه ای خوش اب وهوا شهرت داشت و دارای باغات سرسبز بسیار بود. در پی گسترش شتاب روند شهر نشینی ، مشکلات گوناگونی رخ داد و وسعت تهران در طول 200 سال از حدود 5 کیلومتر مربع به 750 کیلومتر مربع رسید این گسترش غیر اصولی . که باعث اتخاذ تدابیر ویژه و بهره گیری از ترفندهایی خاص مدیریتی در جهت ساماندهی فضای سبز و پیشگیری از نابودی طبیعت درون شهری لازم وضروری کرد. در همین راستا ، طرح ایجاد تشکیلاتی به نام اداره باغات ارائه و در سال 1339 به اجرا در آمد. با توجه به اینکه منطقه 6 به عنوان قلب مناطق 22 گانه تهران در بین چندین بزرگراه محصور شده، اهمیت بررسی موضوع فضای سبز در آن بعنوان بهترین راهکارجهت کاهش آلودگی صوت و هوا بسیار قابل توجه است. در این تحقیق نواحی یک و چهار به لحاظ فضای سبز موجود مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. علت این انتخاب سرانه فضای سبز موجود و البته تفاوت بافت شهری این دو ناحیه است. با وجود اینکه بررسی سرانه فضای سبز موجود در دو ناحیه با استاندارد جهانی و براساس اقلیم تهران صورت گرفته است اما شایان ذکر است به علت تنوع و تعدد آمار و اطلاعات موجود ، دستیابی به ارقام دقیق امری غیرممکن است.با این اوصاف سعی شده تا پژوهش پیش رو با درصد بالای اطمینان انجام پذیرد. سرانه فضای سبز در هر ناحیه با توجه به ئسعت و جمعیت محاسبه شد و در نهایت راهکارهای خاص مدیریتی جهت بهبود وضعیت فضای سبز دو ناحیه با تکیه بر مطالعات میدانی ارائه گردید.