بررسی تاثیر عوامل فیزیوگرافی بر تنوع زیستی گونه های گیاهی در جنگل های زاگرس میانی (مطالعه موردی: غرب ایران، جنگل آموزشی تحقیقی دانشگاه رازی کرمانشاه)

برای دستیابی به توسعه گیاهی پایدار و حفاظت از بوم سازگان های طبیعی، بررسی تاثیر شرایط بوم شناختی از جمله عوامل فیزیوگرافی و نقش آن ها در تنوع گونه ای ضروری است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر عوامل فیزیوگرافی (ارتفاع از سطح دریا و جهات جغرافیایی) بر تنوع زیستی گونه های گیاهی در جنگل های زاگرس میانی می‏ باشد. برای انجام این تحقیق جنگل آموزشی- پژوهشی دانشگاه رازی در حد فاصل شهرستان های کرند غرب و سرپل ذهاب استان کرمانشاه انتخاب شد. منطقه مورد مطالعه از نظر ارتفاع از سطح دریا به سه طبقه ارتفاعی کمتر از 1000 متر،1000 تا 1500 متر و بیشتر از 1500 متر تقسیم گردید. در هر طبقه ارتفاعی و جهت جغرافیایی به ترتیب تعداد 32 و 48 قطعه نمونه دایره‏ ای شکل 1000 مترمربعی به شیوه منظم - تصادفی برداشت شد. جهت بررسی لایه درختچه ای در هر قطعه نمونه دایره ای شکل، یک پلات 25 مترمربعی و جهت بررسی تنوع لایه علفی یک میکرو پلات یک مترمربعی برداشت شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر شاخص‏ های تنوع زیستی برای لایه درختی، درختچه ‏ای و علفی در طبقه ارتفاعی میانی (1000-1500) مشاهده شد و نتایج آزمون تجزیه واریانس تایید کننده معنی دار بودن اختلاف میانگین شاخص های تنوع زیستی در سه طبقه ارتفاعی مورد پژوهش بوده است. نتایج مقایسه تنوع زیستی سه لایه مورد پژوهش (درختی، درختچه ای و علفی) در دو دامنه شمالی و جنوبی نشان داد که بیشترین میانگین شاخص های تنوع زیستی در لایه درختی و درختچه ای در دامنه شمالی و لایه علفی در دامنه جنوبی مشاهده شد و نتایج آزمون تی مستقل نشان دهنده معنی دار بودن اثر جهت جغرافیایی دامنه بر تنوع زیستی گیاهی در منطقه مورد پژوهش است. بنابراین نتایج کلی پژوهش نشان دهنده اثر معنی دار پارمترهای فیزیوگرافی (ارتفاع از سطح دریا و شیب) بر تنوع زیستی گیاهی در منطقه مورد پژوهش است.