مقایسه تهدیدها و فرصت های متاثر از گرمایش جهانی بر ذخیره انرژی ساختمان ها در یک تیپ اقلیمی بیابانی سرد برای مادرید در اسپانیا و مشهد در ایران

در مطالعه حاضر به منظور پایش و پیش یابی اثر تغییرات اقلیمی بر الگوی طراحی بیوکلیمایی، یک مطالعه ی مقایسه ای بین مشهد و مادرید با یک تیپ تقریبا مشابه اقلیمی، انجام شده است. در این پژوهش به منظور مدل سازی طراحی بیوکلیمایی از دو سری زمانی داده های اقلیمی استفاده شده است. داده های پایه این مقاله مربوط به دوره 1990 تا 2010 بوده و از پایگاه داده ای نرم افزار متئونورم استخراج گردیده و به منظور ریزمقیاس نمایی و پیش یابی داده های اقلیمی مولفه های تابش، دما، سرعت باد و رطوبت نسبی خروجی های مدل گردش عمومی جو HadCM3، از نرم افزار CCWorldWeatherGen استفاده شده است. لازم به توضیح می باشد که سناریوی مورداستفاده در این تحقیق، سناریوی A2 است. یافته های این تحقیق نشان دادند که میانگین دمای سالانه برای دهه 2050 و 2080 نسبت به دهه ی حاضر، به ترتیب برای مشهد به میزان 0.3 و 1.7 درجه سانتی گراد و برای مادرید 1.6 و 3.2 درجه سانتی گراد افزایش خواهد داشت و از طرف دیگر تغییرات افزایشی رطوبت نسبی دهه های 2050 و 2080 در قیاس با دوره پایه به ترتیب برای مشهد شامل 6.75 و 7 درصد و برای مادرید نرخ افزایشی آن شامل 11.08و 11.17 درصد خواهد بود. درمجموع برآیند تغییرات اقلیمی دهه های آینده منجر به تغییر در راهکارهای طراحی بیوکلیمایی ساختمان ها برای هر دو شهر مطالعاتی خواهد شد. اما وجه مشترک برای هر دو منطقه ی مطالعاتی با توجه به تغییرات اقلیمی آینده، درصد کاهش ایام نیاز به تامین استراتژی های طراحی بیوکلیمایی در بخش گرمایشی می باشد. اما در بخش استفاده از راهکارهای بیوکلیمایی سرمایشی، افزایش نیاز به این استراتژی ها برای مادرید قابل ملاحظه بوده و اما در مشهد تنها نیاز در استفاده از سایبان برای پنجره ها افزایش نشان می دهد و استفاده از سایر راهکارهای سرمایشی دارای روند کاهشی می باشند.