بررسی رابطه تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی با سازگاری با بیماری قلبی در بیماران قلبی شهر یزد

سازگاری با بیماری قلبی، به عنوان تجربه ای استرس زا، فرآیندی است دشوار و مشکلات جدی برای فرد مبتلا فراهم می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی با سازگاری با بیماری قلبی انجام شد. در این مطالعه مقطعی تعداد 327 بیمار مبتلا به تنگی عروق کرونر (138 زن، 189 مرد) به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد، مقیاس سازگاری با بیماری (AIS)، مقیاس تاب آوری کانر دیویدسون (CD- RISC) ، مقیاس بهزیستی معنوی (SWBS) و مقیاس تنهایی چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) را تکمیل کنند. جهت تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون در نرم افزار SPSS   نسخه 18 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سازگاری با بیماری قلبی با تاب آوری، سلامت معنوی، حمایت اجتماعی ادراک شده و وضعیت اقتصادی رابطه مثبت و با طول مدت بیماری رابطه منفی معنادار دارد. همچنین بر اساس نتایج حاصل، تاب آوری 39 % و تاب آوری و سلامت معنوی 42 % از واریانس سازگاری با بیماری قلبی را تبیین کردند. توجه به نقش تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی ادراک شده، طول مدت بیماری و وضعیت اقتصادی در برنامه های پیشگیرانه سلامت یک ضرورت است. در سطح درمان بیماری ها، همزمان با درمان های معمول طبی، مداخلات روان شناختی مبتنی بر این متغیرها نیز مفید خواهند بود.