اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر نگرش نسبت به مدرسه در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر نگرش نسبت به مدرسه در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه بود. در این راستا، طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه دوره ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 97 - 1396 بود. نمونه پژوهش 30  نفر (15 نفرگروه آزمایش و 15 نفرگروه کنترل) دارای اختلال یادگیری ویژه بود که از میان دانش آموزان دارای اختلال یادگیری دوره ابتدایی شهر تبریز انتخاب شدند. آموزش راهبردهای خودتنظیمی برای گروه آزمایش در 8  جلسه یک ساعته به مدت  2  ماه ارائه گردید. ابزار مورد استفاده برای متغیر نگرش نسبت به مدرسه پرسشنامه نگرش به مدرسه می باشد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمی نگرش نسبت به مدرسه را در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه به طور معنی داری بهبود می بخشد. این یافته ها حاکی از آن است که آموزش راهبردهای خودتنظیمی به دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه روش موثری برای بهبود نگرش این دانش آموزان نسبت به مدرسه می باشد.