طراحی الگوی مدیریت پیشگیری انتظامی از تکرار جرائم (موردمطالعه: جرم سرقت مسلحانه)

پیشگیری انتظامی از تکرار جرم با مدنظر قرار دادن مجرمان، بزه دیدگان و یا موقعیت های ارتکاب جرم، از تکرار بزه جلوگیری می کند. هدف از این پژوهش، دستیابی به الگوی مناسب مدیریت پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه در کشور است. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی است که با رویکرد آمیخته با طرح اکتشافی انجام شد. در رویکرد کیفی، روش تحلیل محتوی و در رویکرد کمی، روش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری آن را در بخش کیفی کلیه خبرگان و صاحب نظران حوزه پیشگیری انتظامی، به تعداد 50 نفر و در بخش کمی کلیه کارشناسان و مسئولان حوزه پیشگیری انتظامی که تعداد آن ها بر اساس اطلاعات موجود 1136 نفر تشکیل می دهند. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول کوهن، حجم نمونه در سطح خطای یک درصد 338 نفر انتخاب گردید و به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. متغیر پیشگیری انتظامی از تکرار جرم سرقت مسلحانه و به عنف شامل ابعاد پیشگیری کیفری بزهکار محور، پیشگیری غیر کیفری (وضعی) بزه دیده و پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور است. پیشگیری کیفری بزهکار محور شامل مولفه های شدت در فرآیند کیفری مجازات، قطعیت در فرآیند کیفری مجازات و تسریع در فرآیند کیفری مجازات است؛ بعد پیشگیری غیر کیفری (وضعی) بزه دیده شامل مولفه های پیشگیری از طریق طراحی محیط و پیشگیری استراتژی های محیطی و بعد پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور شامل مولفه های پیشگیری رشدمدار، پیشگیری جامعوی بوده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مدیریت پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه دارای سه بعد پیشگیری کیفری بزهکار محور، پیشگیری غیر کیفری (وضعی) بزه دیده و پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور است و دارای هفت مولفه، شدت در فرآیند کیفری مجازات، قطعیت در فرآیند کیفری مجازات، تسریع در فرآیند کیفری مجازات، پیشگیری از طریق طراحی محیط، پیشگیری استراتژی های محیطی، پیشگیری رشدمدار، پیشگیری جامعه مدار است. لذا تاثیر پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور بر پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه در رتبه اول قرار دارد و وضعیت موجود مدیریت پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه مطلوب است.