تاثیر سبک های فرماندهی و مدیریت انتظامی بر مولفه های عدالت سازمانی (مورد مطالعه: سرکلانتری یکم راهور فاتب)

برخورد با افراد در سازمان ها ممکن است باورها، احساسات، نگرش ها و رفتار کارکنان را تحت تاثیر قرار دهد. به نظر می رسد نوع مدیریت و فرماندهی انتظامی اثربخش در ایجاد و نهادینه شدن مولفه عدالت سازمانی تاثیرگذار است؛ بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر سبک فرماندهی و مدیریت انتظامی بر مولفه های عدالت سازمان (مطالعه موردی سرکلانتری یکم راهور فاتب) است. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است و ابزار اصلی گردآوری اطلاعات، پرسشنامه های استاندارد سبک رهبری هرسی- بلانچارد (1982) و عدالت سازمانی نیهف- مومن (1993) می باشد. جامعه موردنظر، کلیه کارکنان مناطق 1، 2 و 3 راهور فاتب به تعداد 589 نفرمی باشند. با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی در دسترس، 234 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (آنووا)، آزمون آماری تعقیبی توکی و همچنین آزمون فریدمن برای اولویت بندی مولفه ها در نرم افزار آماری «spss» نسخه 22 استفاده شده است. یافته ها نشان داد که سبک رهبری مشارکتی بر عدالت رویه ای و مبادله ای و سبک رهبری مشارکتی، تفویضی و استبدادی- خیرخواهانه بر عدالت توزیعی بیشترین تاثیر را داشته و همچنین نتایج آزمون فریدمن نیز نشان داد عدالت مبادله ای در رتبه اول جامعه قرار دارد. با توجه به نتایج حاصل از یافته ها می توان گفت سیاست های کاربردی مناسب به منظور رصد و پایش مولفه عدالت سازمانی در رویه مدیران و حاکمیت ضابطه‎مداری به جای رابطه‎مداری به منظور افزایش حس تعلق کارکنان، توجه ویژه به سبک مدیریت انتظامی مشارکتی به منظور ارتقا عدالت مبادله ای جز اولویت ها می باشد.