مقایسه ی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی انتروباکتریاسه های جداشده از کشت ادرار بیماران بستری و سرپایی

عفونت های دستگاه ادراری از شایع ترین عفونت ها می باشند، اعضا خانواده انتروباکتریاسه به عنوان اصلی ترین عوامل باکتریال عفونت ادراری شناخته شده اند. با توجه به پیدایش و گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها، شناسایی عامل عفونت و درمان آن بسیار مهم می باشد. هدف این مطالعه، مقایسه ی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی انتروباکتریاسه های جداشده از کشت ادرار بیماران انجام بود. این مطالعه بر روی 156 بیمار مراجعه کننده به بیماستان کوثر سمنان در طی های سالهای 95-96 شامل دو گروه 78 نفری به صورت سرپایی و بستری که عفونت ادراری در آن ها تشخیص داده شده بود انجام گردید. کشت نمونه ها بر روی دو محیط بلادآگار و ائوزین متیلن بلو انجام شد و کلنی کانت محاسبه گردید. بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از آنتی بیوتیک های رایج بر اساس استاندارد CLSI انجام گردید. اشریشیاکلی عامل عفونت ادراری در 1/82% بیماران بستری و 7/66% از بیماران سرپایی مورد بررسی و کلبسیلا در 7/16% بیماران بستری و 1/32% از موارد سرپایی، عامل عفونت می باشد. بیش ترین مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران سرپایی به سفازولین (9/85%) و در بیماران بستری به نالیدیکسیک اسید (8/71%) مشاهده گردید. مقاومت به سفازولین در بیماران سرپایی به طور معنی دار از بیماران بستری بیش تر بود. در حالی که مقاومت به آمیکاسین، سیپروفلوکساسین، نالیدیکسیک اسید، سفتریاکسون، سفوتاکسیم و جنتامایسین در بیماران بستری به طور معنی دار از بیماران سرپایی بیش تر بود. میزان مقاومت به سیپروفلوکساسین، نالیدیکسیک اسید و سفیکسیم به طور معنی دار در مقایسه با بررسی مشابه در سال 1379 سمنان افزایش یافته است. با توجه به تفاوت الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در بیماران سرپایی و بستری، پیشنهاد می شود توجه لازم هنگام استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان به عمل آید.