ارزیابی ترجیحات پزشکان عمومی در زمینه قرارداد پزشک خانواده با استفاده از روش تحلیل توامان در مناطق محروم ایران :1396

یکی از مهمترین روش های افزایش دسترسی و بهره مندی عادلانه آحاد مردم از خدمات سلامت، برنامه پزشک خانواده است که اجرای آن باچالشهای متعددی روبرو است. یکی از این چالشها عدم شناخت سیاستگذاران از ترجیحات پزشکان در ارتباط با مفاد قرارداد پزشک خانواده است.لذا این مطالعه بر آن است تا ترجیحات پزشکان عمومی شاغل در مناطق محروم کشور را در خصوص نوع قرارداد پزشک خانواده بررسی کند.
این مطالعه از نوع تحلیلی مقطعی می باشد که با استفاده از روش تحلیل توامان(technique conjoint analysis) در سال 1395 در میان 150 نفر از پزشکان عمومی شاغل در دانشگاه های منطقه محروم کشور انجام شد. از طریق روش های کمی و کیفی 18 سناریو از طریق روش ارتوگونال طراحی و در قالب پرسشنامه choice based senario  تدوین گردید. داده های جمع آوریی شده با استفاده از رگرسیون پروبیت و لاجستیک تحلیل شد.
یافته ها نشان داد که مولفه نظام پزشکی به عنوان کارفرما در طرح پزشک خانواده بیشترین تاثیر را بر احتمال انتخاب این طرح از سوی پزشکان مورد مطالعه داشت (OR=2.5). پس از آن به ترتیب ، سهمیه ورود به دوره تخصص پس از 5 سال خدمت (OR=2.25)، حق ثبت نام آزاد از حمعیت بدون محدودیت جغرافیایی(OR=2.8)، اجازه ارائه خدمات خارج از بسته جغرافیایی(OR=1.4) و طول مدت قرارداد کمتر(OR=0.93) بیشترین تاثیر را بر انتخاب پزشکان داشتند.
با توجه به نتایج مطالعه حاضر اصلاح مفاد قرارداد پزشک خانواده مطابق با ترجیحات پزشکان امکان مشارکت و ماندگاری آنان در طرح پزشک خانواده را افزایش می دهد. اما در عین حال می بایست توجه داشت که تبعیت مفاد این قرارداد از استانداردهای بین المللی و قوانین بالادستی کشور نیز تا حد امکان حفظ گردد.