آزمون مدل مدارا با رویکرد اسلامی در بافت زندگی زناشویی

مواجهه زن و شوهر با موقعیت هایی که علایق و نیازهایشان با یکدیگر همسو نیست اجتناب ناپذیر است ولی توانایی مدیریت تفاوت ها به شکل سازنده می تواند زوجین را برای ایجاد یک رابطه صمیمی یاری دهد. در فرهنگ اسلامی، مدارا بهترین شیوه برخورد با تفاوت ها در عرصه روابط انسانی معرفی شده است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی صمیمیت زناشویی بر اساس مدل مدارای دینی در روابط همسران بود. تعداد 240 فرد متاهل (118زن و 122مرد) در این پژوهش شرکت کردند و از آنان خواسته شد مقیاس مدارا در روابط همسران (TSRS) و مقیاس صمیمیت (IS) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مولفه های چهارگانه مدارا (همدلی و پذیرش همسر، کنترل هیجانی و صبر و تحمل، تسهیل فرایند رشد و شکوفایی همسر و احسان و گذشت نسبت به همسر) و نمره کل آن با صمیمیت زناشویی رابطه مثبت معنادار دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد از بین چهار مولفه مدارا در روابط همسران به ترتیب متغیر همدلی و پذیرش و احسان و گذشت نسبت به همسر بیشترین سهم را در پیش بینی صمیمیت زناشویی دارند. دو متغیر باقیمانده ی کنترل هیجانی و صبر و تحمل و تسهیل فرایند رشد و شکوفایی همسر به دلیل همپوشی با دیگر متغیرهای پیش بین از مدل رگرسیون خارج شدند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مدارا با رویکرد اسلامی نقش تعیین کننده ای در پیش بینی صمیمیت زناشویی ایفا می کند. یافته های به دست آمده از پژوهش حاضر می تواند مورد استفاده متخصصان و درمانگران خانواده قرار گیرد.