تاثیر اجرای الگوی آموزش مداوم مشارکتی مبتنی برصلاحیت برکیفیت مراقبت های پرستاری ویژه جراحی قلب باز

تحقیقات تاثیر آموزش مداوم را در تغییر عملکرد پرستاری تایید نکرده اند. یکی از رویکرد های مدیریتی دراین مورد پردازش عمیق و دقیق به فرایند آموزش مداوم است. این مطالعه تعیین میزان تاثیر اجرای «الگوی آموزش مداوم مشارکتی مبتنی بر صلاحیت» بر کیفیت مراقبت های پرستاری ویژه جراحی قلب باز بزرگسالان است. این مطالعه از نوع نیمه تجربی است و نمونه های پژوهش، پرستاران بخش های مراقبت ویژه جراحی قلب باز بیمارستان قلب و عروق شهید رجایی تهران در سال (1395) هستند که به صورت غیرتصادفی و در دو گروه آزمون (از طریق تمام شماری) و کنترل متناظر (با استفاده از روش آماری پیشرفته «تطبیق نمره گرایش» SMD) انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، شامل چک لیست مشاهده ای عملکرد پرستاران و برگه ثبت علایم، و قایع و گزارش پرستاری در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز بود که توسط پژوهشگر ساخته شد و روایی آن از طریق روایی محتوی و پایایی، از طریق پایایی هم ارز (85/0=r) مورد بررسی قرار گرفت. برنامه طراحی شده براساس «الگوی آموزش مداوم مشارکتی مبتنی بر صلاحیت» شامل (9) مرحله: تشکیل هسته آموزش، آماده سازی محیط، آماده سازی منابع، ایجاد توانمندی آموزشی مجریان آموزش، نیازسنجی آموزشی مشارکتی، طراحی آموزشی، اجرا، نظارت آموزشی و دادن بازخورد مناسب و ارزشیابی بوده که به صورت کاملا عملیاتی به مدت (9) ماه انجام شد. چک لیست ها قبل و بعد از مداخله در دو گروه آزمون و شاهد در سه نوبت توسط همکار پژوهشگر تکمیل شد و داده ها از طریق برنامه آماری SPSS22، با آزمون های من ویتنی و یلکاکسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مقایسه ی میانگین کیفیت مراقبت پرستاران در دو گروه آزمون و شاهد با توجه به آزمون آماری من ویتنی قبل از مداخله، تفاوت معنادار نشان نداد (05/0P). پیشنهاد می شود که برنامه های آموزش مداوم براساس «الگوی آموزش مداوم مشارکتی مبتنی بر صلاحیت» در بخش های جراحی قلب باز اجرا شود تا به بهبود صلاحیت علمی و مهارتی پرستاران بیانجامد.