بررسی کارایی کیتوزان در جذب آنتی بیوتیک مترونیدازول از محیط های آبی: مدلینگ با استفاده از روش رویه سطح پاسخ براساس طراحی نقاط مرکزی، مطالعات ایزوترم و سینتیک

وجود آنتی بیوتیک ها در آب های آشامیدنی سبب مشکلات بهداشتی برای انسان می گردد. مطالعه حاضر توانایی کیتوزان در جذب آنتی بیوتیک مترونیدازول از محیط های آبی را مورد بررسی قرار داد. این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی در یک سیستم ناپیوسته انجام پذیرفت. تاثیر متغیرهای ورودی شامل pH، زمان تماس، دوز کیتوزان و غلظت مترونیدازول در غالب طراحی نقاط مرکزی براساس روش رویه پاسخ بر روی کارآیی جذب مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات ایزوترمی و سینتیکی پس از بهینه سازی متغیرهای ورودی انجام پذیرفت. به منظور سنجش غلظت باقی مانده مترونیدازول از اسپکتروفوتومتر 5000 DR در طول موج nm 320 استفاده شد. نتایج نشان داد فرآیند جذب از یک مدل درجه دوم چند جمله ای با مقادیر F و P به ترتیب 936/990 و 0001/0>P و 9989/0=R2 و 9979/0=Adj-R2 پیروی می کند. شرایط بهینه 74/4 =pH، min60=زمان تماس، g/L5/1=دوز کیتوزان و mg/L20= غلظت مترونیدازول به دست آمد که در این شرایط بالاترین راندمان حذف حدود 85% حاصل گردید. همچنین فرآیند جذب از ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه درجه اول با مقادیر R2 به ترتیب 9965/0 و 9859/0 پیروی می کند. در این مطالعه مشاهده شد که کیتوزان دارای کارآیی بالایی در جذب مترونیدازول دارد، بنابراین کیتوزان را می توان به عنوان یک جاذب طبیعی با پتانسیل بالا در جذب مترونیدازول و سایر آنتی بیوتیک های مشابه از محیط های آبی پیشنهاد داد.