تاثیر 12 هفته تمرینات تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژن MTNR1B و سطوح انسولین و گلوکز در رت های دیابتی نوع 2

ژن MTNR1B با میزان ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است و افزایش بیان آن خطر دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات تناوبی شدید بر بیان ژن MTNR1B و گلوکز و انسولین ناشنا در رت های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع 2 است. دراین مطالعه از 30 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 20±220گرم، استفاده شد. در طول دوره در شرایط استاندارد یعنی دمای 3±22 سانتی گراد و رطوبت 45 درصد و دوره های 12 ساعته متوالی نور و تاریکی نگهداری شدند. رت ها به سه گروه تقسیم شدند. القای دیابت از طریق محلول نیکوتین آمید و STZ انجام شد و برنامه تمرینی برای یک دوره تمرینات تناوبی شدید به مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه 30 دقیقه ای در هفته بود. غلظت گلوکز به روش آنزیمی رنگ سنجی گلوکز اکسیداز، انسولین به روش الیزا و بیان ژن به روش RT-Real time PCR اندازه گیری شد. برنامه تمرینی به کاهش سطوح گلوکز ناشتا و افزایش سطوح انسولین سرم نسبت به گروه دیابتی کنترل منجر شد (001/0=P). از طرفی، اجرای تمرینات تناوبی شدید بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس را به میزان 39 درصد نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش داد (023/0=P). ارتباط معکوس و معنی داری بین سطوح نسبی بیان MTNR1B و سطوح نسبی انسولین سرم در گروه اینتروال نسبت به کنترل مشاهده شد (039/0=P، 84/0=r). نتایج این مطالعه نشان داد که دوازده هفته ورزش تناوبی شدید باعث کاهش گلوکز خون و افزایش سرم انسولین و کاهش بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس می شود.