تاثیر تجویز پروژسترون بر تعداد فولیکول های ثانویه موش تحریک تخمک گذاری شده در زمان پیش از لانه گزینی

تحریک تخمک گذاری توسط گنادوتروپین ها باعث افزایش پروژسترون در اواخر فاز فولیکولار و به دنبال آن تاثیر منفی روی نتیجه تحریک تخمک گذاری می شود. در این مطالعه به بررسی تاثیر تجویز پروژسترون بر تعداد فولیکول های ثانویه موش تحریک تخمک گذاری شده در زمان پیش از لانه گزینی پرداخته شد. در این مطالعه از 15 سر موش ماده بالغ استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه تحریک تخمک گذاری و گروه تحریک تخمک گذاری همراه با تجویز پروژسترون. در گروه های تجربی، باhMG  و hCG، تحریک تخمک گذاری انجام شد و سپس حاملگی کاذب در هر سه گروه القا گردید. در گروه تجربی 2 پس از القای حاملگی کاذب، روزانه 1mg پروژسترون به ازاء هر موش تزریق شد. جهت بررسی های بافت شناسی، در زمان پیش از لانه گزینی نمونه های تخمدان از هر سه گروه برداشته و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل آماری انجام شد. در بررسی نتایج، تعداد فولیکول های ثانویه بین گروه های تجربی 1 نسبت به گروه تجربی 2 و گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (05/0P<). اما در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی دار مشاهده نشد. تجویز پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری باعث مهار فولیکولوژنز و در نتیجه جلوگیری از وقوع سندرم تحریک بیش از حد تخمدان می شود. به نظر می رسد که تجویز پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری باعث ایجاد شرایط متعادل تر در تخمدان شده است.