اثرات برهمکنش شوری و منیزیم روی روابط آبی و یونی اسفندک (Zygophylum fabago.L)

به منظور بررسی اثر متقابل شوری و منیزیم بر رشد، ویژگی های فیزیولوژیک و محتوای برخی عناصر غذایی در گیاه اسفندک، آزمایشی به صورت فاکتوریل طراحی و در پرلیت با استفاده از محیط کشت هوگلند اجرا شد. تیمارها شامل دو سطح شوری (صفر و300 میلی مولار) و سه سطح منیزیم صفر و 2 و 6 میلی مولار مازاد بر مقدار منیزیم موجود در محلول هوگلند (2 میلی مولار) بودند. کاربرد منیزیم در شرایط شور منجر به افزایش وزن خشک بخش هوایی به بیش از دو برابر تیمار شاهد (55 گرم وزن خشک) و ریشه بیش از 30% شد. شوری موجب افزایش محتوای آب در واحد سطح برگ گردید. در حالی که تاثیر شوری و منیزیم منجر به کاهش نسبی آن تا حدود تیمار شاهد (400گرم آب بر متر مربع) شد. شوری و بر هم کنش آن با منیزیم منجربه منفی تر شدن پتانسیل اسمزی برگ ها شد، که سهم سدیم در این منفی تر شدن در تیمارهای شوری بیشتر از شاهد بود ولی برهم کنش شوری و منیزیم به شدت موجب کاهش سهم پتاسیم در پتانسیل اسمزی گردید. شوری و منیزیم موجب کاهش شدید کلسیم، منیزیم و پتاسیم و افزایش شدید در محتوای سدیم اندام های اسفندک شد. به نظر می رسد که افزودن مقدار منیزیم مناسب به محیط رشد اسفندک، می تواند از طریق ایجاد تغییرات مناسب در نحوه جذب و انباشتگی سایر عناصر، رشد گیاه را در شرایط شور بهبود ببخشد. همچنین غلظت بالای سدیم در برگ های اسفندک به طور مستقیم برای تنظیم اسمزی استفاده می شود که منجر به کاهش پتانسیل آب برگ، بهبود وضعیت آبی برگ و از این طریق بهبود رشد می شود.