تحلیل طرح واره های قدرتی در شعر حافظ

هدف مقاله حاضر، تبیین پایه های شناخت حافظ، بر اساس طرح واره های قدرتی است. از این رو، این مقاله بر آن است که نشان دهد از منظر زبان شناسی شناختی، استعاره صرفا ابزاری زبانی در راستای تزیین کلام نیست، بلکه قطعا ابزاری شناختی است. چارچوب نظری این مقاله وامدار نظریه طرح واره های تصویری جانسون است. در این مقاله، پس از تاملی بر سمت و سوی زبان شناسی شناختی، بر روی استعاره درنگ کرده ایم و آنگاه با معرفی نظریه طرح واره های تصویری و شاخه های آن، به گزارش طرح واره های قدرتی شعر حافظ پرداخته ایم. در پایان، این مقاله، به این نتیجه می رسد که استعاره های قدرتی شعر حافظ، نشانگر نظام شناختی او هستند و تقویت کننده شالوده تجربیات او به حساب می آیند. بی تردید به مدد کشف نگاشت های استعاری حافظ، در حوزه استعاره های قدرتی می توان خوشه هایی را که از این بدنه اصلی روییده اند، کاوید و گزارش کرد و نیز دریافت که استعاره های قدرتی حافظ تابع تعداد محدودی نگاشت هستند و این نگاشت ها از وحدت نگرش حافظ و کنش های پایدار او با محیط فرهنگی و فیزیکی و... سرچشمه می گیرند.