رابطه تعامل مادر_ فرزند و سلامت روان دختران نوجوان : نقش واسطه ای هویت دینی

سلامت روان دختران نوجوان به عنوان مادران آینده از مسائل حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای هویت دینی در ارتباط تعامل مادر-فرزند و سلامت روان دختران نوجوان در شهر یزد انجام شده است. این پژوهش برروی  319 نفر از نوجوانان دختر پایه دهم تا دوازدهم دوره دبیرستان شهر یزد انجام شد. ابزارهای به کاررفته در پژوهش شامل پرسشنامه رابطه والد فرزندی (PCRS)، و پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28)  و پرسشنامه هویت دینی ملی  لطف آبادی بود و داده ها با استفاده از روش مدل معادله ساختاری در نرم افزار AMOS نسخه 25  تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش با استفاده از روش معادلات ساختاری، حاکی از آن بود که کیفیت تعامل مادر-فرزند بر اختلال در سلامت روان (16/0- = β , 001/0 >P) و هویت دینی(31/0 = β , 001/0 >P)  تاثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد هویت دینی بر اختلال در سلامت روان تاثیر مستقیم و معنادار دارد(16/0- = β و 001/0 >P). در نهایت نتایج نشان داد که هویت دینی توانسته نقش واسطه ای در ارتباط بین کیفیت تعامل با مادر و اختلال در سلامت روان (05/0- = β و 05/0 >P) ایفا کند. برای ارزیابی مدل از شاخص های چندگانه استفاده شد و نتایج نشان داد مدل پیشنهادی از برازش مناسبی برخوردار است. هویت دینی به عنوان یک منبع حمایتی نوجوانان را در برابر استرس ها و خطرات ناشی از مشکلات دوره بلوغ  یاری داده  و از این طریق باعث افزایش سلامت روان نوجوانان می شود. تعامل مطلوب مادر فرزند رابطه معنادار و مستقیم با هویت دینی   دختران نوجوانان دارد.؛ بنابراین کیفیت رابطه با مادر به صورت غیرمستقیم و به واسطه افزایش هویت دینی، باعث افزایش سلامت روان در دختران نوجوان می شود.