چالش های اخلاقی در محیط بالینی و آموزشی دانشگاه براساس تجربیات دانشجویان پرستاری و مامایی

محیط یادگیری آموزش علوم پزشکی علاوه بر دانشگاه ها، بیمارستان و بالین بیماران را نیز در بر می گیرد. معیارها و ارزش های اخلاقی در محیط های آموزشی دانشجویان دارای نقش غیر قابل انکاری می باشند.در حالت ایده آل این محیط اموزشی علاوه بر انجام فعالیت علمی همزمان محیطی برای رشد و شکوفایی رفتارهای اخلاقی افراد است. هدف از این مطالعه تبیین دیدگاه و تجربیات دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گلستان از چالش های اخلاقی به طور عام در محیط آموزشی دانشگاه و بالین می باشد. مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی (1397) است. فرآیند گردآوری داده ها، مشتمل بر 26 مصاحبه نیمه ساختار یافته با دانشجویان پرستاری و مامایی بود. نمونه گیری به صورت هدفمندآغاز و تا رسیدن به اشباع (تکرارپذیری) داده ها ادامه یافت. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه های نیمه ساختار و باز پاسخ بوده است. حداقل یک سوال باز شامل " وقتی می گویم اخلاق در محیط آموزشی دانشگاه و کارآموزی های بالینی چه به ذهن شما میرسد؟" در تمامی مصاحبه ها تکرار شد. مصاحبه ها ضبط، دست نویس و با استفاده از روش "تحلیل محتوای مرسوم" تحلیل شدند. کد های بدست امده به سه درون مایه اصلی "چالش های اخلاقی محیط آموزشی"، "گپ آموزش تئوری-عملکرد بالینی"، "چالش های اخلاقی محیط بالینی" تقسیم شدند و هر درون مایه اصلی شامل چندین درون مایه فرعی می باشد. دیدگاه دانشجویان در ارتباط با موضوعات اخلاقی بسیار گسترده است و محدود به اخلاق حرفه ای نمی شود بلکه ابعاد رفتار اجتماعی از اهمیت بیشتری بر خوردار می باشد. رفتار های ناهنجاری که دانشجویان یک امر غیر اخلاقی قلم داد می کردند، می توانست جو آموزشی را دچار تشنج کند. این چالش ها را می توان با مدیریت بهتر در امر آموزش و مسائل مربوط به فرهنگسازی به حداقل رساند یا برطرف کرد.