بررسی نقش افزودنی های معدنی در آسیای کلینکر بر قابلیت خردایش و کیفیت سیمان

هدف این تحقیق بررسی تاثیر افزودنی های معدنی بر بازدهی پروسه تولید سیمان و خواص محصول است. بدین منظور با آماده-سازی نمونه هایی از کلینکر سیمان با افزودنی های معدنی و همچنین کمک ساینده های آلی به بررسی بازدهی خردایش آنها پرداخته شده است. سپس بلوک های بتنی ساخته و بر روی آنها آزمایش تعیین مقاومت فشاری در سنین مختلف انجام گرفته است. براساس نتایج، استفاده از افزودنی های معدنی موجب افزایش عدد بلین شده است. طرح اختلاط 85 درصد کلینکر و 15 درصد پوزولان منجر به حصول بیشترین مقدار بلین سیمان به میزان (m2/kg) 4546 شده است. استفاده از افزودنی ها در سنین 2 و 3 روزه بتن موجب کاهش مقاومت فشاری شده است. در سن 28 روزه بتن، وجود افزودنی ها موجب افزایش مقاومت فشاری آن نسبت به حالت عدم استفاده از افزودنی شده است. ترکیب 15 درصد وزنی پوزولان، 85 درصد کلینکر، 4 درصد گچ و 3 گرم کمک ساینده آلی، بهینه ترین ترکیب سیمان است.