اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی فرزندان طلاق

امروزه جمعیت نوجوانان طلاق به دنبال ازدیاد آمار طلاق در حال افزایش است و مشکلات و مسائل حاصل از طلاق در این مرحله تکاملی می تواند بر خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی آنها تاثیرگذار باشد. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی نوجوانان طلاق تحت حضانت مادر بود.روش و این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه نوجوانان طلاق تحت حضانت مادر و مشغول به تحصیل در مدارس متوسطه دوم شهر ساری در سال تحصیلی 97-1396 بودند که نمونه ای به تعداد 60 نفر از این جامعه آماری از طریق نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 30 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش در هشت جلسه آموزش پذیرش و تعهد شرکت نمودند در حالی که گروه گواه آموزشی در آن دوره دریافت نکردند. به منظور سنجش متغیرهای وابسته از پرسشنامه های خودارزشمندی و سرمایه روان شناختی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری در نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان در گروه آزمایش (3/5) 2/16 و گروه گواه، (3/6) 7/16 سال بود. میانگین (انحراف معیار) سرمایه روان شناختی گروه آزمایش در پیش آزمون (8/13) 4/85 بود که در پس آزمون به (7/16) 3/99 افزایش یافت (01/0>P) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون (9/12) 6/85 بود که در پس آزمون به (2/14) 4/86 رسید که از نظر آماری معنادار نبود. همچنین میانگین (انحراف معیار) خودارزشمندی گروه آزمایش در پیش آزمون (6/17) 9/124 بود که در پس آزمون به (1/22) 2/167 افزایش یافت (01/0>P) اما میانگین (انحراف معیار) گروه گواه در پیش آزمون (4/16) 8/123 بود که در پس آزمون به (9/17) 125 رسید که از نظر آماری معنادار نبود. مطالعه نشان داد که آموزش پذیرش و تعهد گروهی منجر به بهبود خودارزشمندی و افزایش سرمایه روان شناختی در فرزندان طلاق شد.