بررسی پایداری حشره کش های اسپینوسد، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب روی تریکوگراماTrichogramma brassicae و T. evanescens

زنبورهای تریکوگراما از پارازیتوئیدهای مهم تخم بالپولکداران محسوب شده و به طور گسترده ای در کنترل بیولوژیکی آفات به کار گرفته می شوند. در این تحقیق غلظت های توصیه شده مزرعه ای سه حشره کش اسپینوسد، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب در شرایط نیمه مزرعه ای روی گوجه فرنگی به روش محلول پاشی تا جاری شدن سم به کار برده شد. بر اساس دستور کار گروه IOBC/WPRS به ترتیب در روزهای سوم، پنجم، شانزدهم و سی و یکم پس از سم پاشی از هر تیمار و تیمار شاهد نمونه های برگی جدا شد. ارزیابی اثر تیمار بر اساس مرگ و میر افراد بالغ هر دو گونه زنبور پس از 24 ساعت قرارگیری در معرض باقی مانده سم انجام گرفت و دوام این حشره کش ها علیه مرحله بالغ یا حساس ترین مرحله زندگی دو گونه زنبور تریکوگراما تعیین شد. نتایج آشکار کرد که ایمیداکلوپرید با ایجاد 34/25 و 31/26 درصد مرگ و میر در کمتر از 5 روز در گونه هایT. brassicae و T. evanescens برای هر دو گونه بی دوام بودند. ایندوکساکارب با 13/14 و 35/12 درصد مرگ و میر در کمتر از 16 روز در گونه هایT. brassicae و T. evanescens جزء آفت کش های کم دوام بود. در حالی که اسپینوسد با 31/13 و 65/12 درصد مرگ و میر در کمتر از 30 روز در گونه های T. brassicae و T. evanescens در گروه ترکیبات با دوام متوسط دسته بندی شد.