بهبود توان هوازی و وضعیت سلامتی بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی دارای اضافه وزن با تمرینات تناوبی هوازی شدید

پژوهش حاضر اثر یک دوره تمرین هوازی تناوبی شدید (HIIT) و تداومی را بر وضعیت سلامتی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی دارای اضافه وزن بررسی کرد. 30 مرد مبتلا به کبد چرب غیرالکلی دارای اضافه وزن در سه گروه کنترل، تناوبی هوازی شدید و تداومی با شدت متوسط قرار گرفتند. تمرینات به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته انجام گردید. HIIT شامل چهار تکرار دو دقیقه ای دویدن با شدت 95-90% ضربان قلب ذخیره و سه دقیقه استراحت فعال بین هر وهله دویدن بود و هر هفته یک تکرار به بار تمرینی اضافه گردید. تمرین هوازی تداومی شامل 20 دقیقه دویدن با شدت 85-70% ضربان قلب ذخیره بود که هر هفته پنج دقیقه به بار تمرینی اضافه گردید. توان هوازی، آنزیم های کبدی و نیمرخ لیپیدی در سرم اندازه گیری و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. در مقایسه با گروه کنترل، پس از شش هفته تمرین، سطوح سرمی AST، ALT و ALP، نیمرخ چربی و درجه سونوگرافی کبد چرب بهبود معنی داری در گروه های تجربی داشت(p<0/05). افزایش HDL، و کاهش LDL، CHLO تام و کاهش سطوح AST و ALT در گروه تمرینات HIITنسبت به گروه تمرین تداومی معنی دار(p<0/05) بود. بهبود توان هوازی تنها در گروه HIIT معنی دار(p=0/001) بود.  با توجه به یافته ها، تمرینات HIIT با اثرگذاری بهتر بر توان هوازی، نیمرخ لیپیدی و کاهش آنزیم های کبدی نسبت به تمرینات تداومی، می تواند انتخاب مناسبی برای بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی باشد.