اثر زانوبند نرم نئوپرنی بر متغیرهای کینماتیکی موثر بر آسیب پارگی رباط صلیبی قدامی در کشتی گیران مرد متعاقب جراحی بازسازی از طریق آتوگرافت تاندون همسترینگ

آسیب رباط صلیبی قدامی یکی از آسیب های شایع در بسیاری از ورزش ها از جمله رشته ورزشی کشتی می باشد. یکی از روش های شایع درمان این آسیب، جراحی بازسازی بوسیله Hamstring Tendon Autograft می باشد. بسیاری از ورزشکاران متعاقب جراحی بازسازی و توانبخشی، از زانوبند نئوپرن استفاده می کنند، با این وجود اثر بخشی این نوع زانوبند بر کاهش آسیب مجدد رباط به اثبات نرسیده است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر زانوبند نرم نئوپرنی بر برخی متغیرهای کینماتیکی موثر بر آسیب پارگی رباط صلیبی قدامی در کشتی گیران مرد متعاقب جراحی بازسازی از طریق Hamstring Tendon Autograft  می باشد. 18 کشتی گیر مرد (91/1±44/24 سال) که همگی در فاصله زمانی شش تا هجده ماه قبل از پژوهش حاضر مورد
جراحی بازسازی قرار گرفته اند، بطور در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. متغیرهای منتخب کینماتیکی (حداکثر Flexion و Abduction زانو و زمان رسیدن به حداکثر Flexion و Abduction زانو، میزان Flexion و Abduction زانو در لحظه تماس اولیه پا با زمین و در لحظه اوج نیروی عمودی عکس العمل زمین در عمل فرود تک پا) بوسیله دستگاه های پردازش حرکت Simi Motion و صفحه نیرو Kistler  مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج آزمون آماری T گروه های وابسته نشان داد که استفاده از زانوبند نئوپرنی سبب افزایش معنی دار حداکثر فلکشن و زمان رسیدن به حداکثر فلکشن زانو و میزان فلکشن زانو در لحظه اوج نیروی عمودی عکس العمل زمین گردید (05/0>p). با توجه به یافته های تحقیق استفاده از زانوبند نرم نئوپرنی باعث کاهش برخی از ریسک فاکتورهای کینماتیکی موثر در بروز آسیب پارگی رباط صلیبی قدامی می گردد. بنابراین توصیه می شود که کشتی گیران مرد متعاقب جراحی بازسازی و انجام توانبخشی، از زانوبند نئوپرن به منظور کاهش احتمال آسیب مجدد استفاده نمایند.