آموزش فعل و تولید جمله در بیمار فارسی زبان مبتلا به زبان پریشی ناروان از طریق رویکرد Action

امروزه وجود مشکل بازیابی فعل در افراد زبان پریش ناروان اثبات شده است. بنابراین هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر برنامه درمانی ACTION روی بازیابی افعال لازم و متعدی یک فرد فارسی زبان مبتلا به زبان پریشی ناروان است.
گزارش موردی: این مطالعه گزارش موردی، شامل 4 بخش است: 1) ارزیابی های قبل از درمان (آزمون زبان پریشی فارسی، آزمون نامیدن افعال و گفتار خودانگیخته) 2) خط پایه 3) چهار مرحله درمانی (نامیدن فعل، تکمیل جمله از طریق افعال لازم و متعدی، ساخت جمله برای همان افعال) 4) ارزیابی های بعد از درمان (تکرار ارزیابی های قبل از درمان). نتایج به دست آمده در این مطالعه از طریق آماره C، نمودار چشمی و درصد بهبودی گزارش شد. نتایج نشان می دهد که به جز درمان مرحله دوم، درمان های مرحله اول و سوم در سطح معناداری (05/0p<) روی بهبودی افعال لازم آموزش داده نشده تاثیر داشت. تنها درمان مرحله سوم باعث بهبود تکمیل جمله با افعال متعدی آموزش داده نشده گردید. علاوه بر این ساخت جمله با افعال آموزش داده نشده و تکمیل و ساخت جمله از طریق افعال لازم و متعدی آموزش داده شده نیز بهبود یافت. بیشترین میزان بهبودی به تکلیف ساخت جمله از طریق افعال متعدی آموزش داده نشده و آموزش داده شده و کمترین میزان به تکمیل جمله با افعال لازم آموزش داده نشده بود. این رویکرد درمانی برای درمان مشکل بازیابی فعل بیماران زبان پریش فارسی زبان موثر است و منجر به تعمیم درمان به افعال آموزش داده نشده
می گردد.