جایگاه رای اکثریت در قرآن (با تاکید بر آرای آیت الله موسوی اردبیلی)

از حقوق اساسی هر فردی در جامعه، آگاهی از شرایط کشور و مشارکت در تصمیم گیری های کلان جامعه است، از آنجا که مشارکت سیاسی مستقیم در تمام امور جامعه برای آحاد مردم غیر ممکن است، این ضرورت باید از طریق مکانیزم خاصی از جمله انتخاب نماینده یا نمایندگانی از سوی مردم انجام شود که با حضور در ساختار قدرت و تصمیم سازی امکان حضور موثر در تصمیم گیری ها فراهم گردد. بنابراین در جامعه اسلامی این سوال مطرح است، انتخاب نماینده در سطح جامعه و تصمیم گیری جمعی معمولا به اجماع مطلق نایل نمی شود، به صورت عادی به اقلیت و اکثریت منجر می گردد، مبانی قرآنی مشروعیت اکثریت چیست، مدعای مقاله گویای این حقیقت است که رای اکثریت در تصمیم گیری و تصمیم سازی مبنای قرآنی دارد؛ لذا با تاکید بر دیدگاه آیت الله موسوی اردبیلی مبنای رای اکثریت بر اساس نظر ایشان اثبات شده و برای حفظ و صیانت از مشروعیت رای اکثریت و جلوگیری از فساد، نقد و ارزیابی عملکردها و تصمیم سازی ها به صورت مستمر لازم و ضروری است. در نگارش مقاله از روش «تاریخ فکری »[1] استفاده شده است، براساس این روش بین اندیشه و واقعیت های سیاسی - اجتماعی، تعامل دائمی در جامعه برقرار است، تحت تاثیر نیازها و بحران ها، اندیشه شکل می گیرد و اندیشه تولید شده باعث تغییر و دگرگونی در جامعه می شود.