بیوتکنولوژی مدیریت نماتدهای انگل گیاهی

نماتدهای انگل گیاهی جزو پاتوژن هایی محسوب می شوند که خسارت اقتصادی فراوانی به محصولات کشاورزی وارد می‏کنند. استفاده از ارقام مقاوم، تناوب زراعی، کنترل شیمیایی، موجودات آنتاگونیست و کنترل زیستی از اصلی‏ترین روش‏های کنترل نماتدها هستند. ژن‏های طبیعی مقاومت به نماتدها در ژنوم گونه ‏های گیاهی و امکان انتقال این ژن‏ ها به ارقام زراعی که فاقد چنین مقاومتی هستند بسیار حائز اهمیت است. زیست‏ فناوری از طریق انتخاب بر پایه نشانگرها می‏تواند در ردیابی بهترین ژن‏های مقاومت به نماتدها و ارائه اطلاعات مفید مربوط به آن‏ها از لحاظ پتانسیل کاربرد برای مهندسی ژنتیک گیاهان نقش داشته باشد. بنابراین پیشرفت‏های اخیر، سبب بهره ‏برداری از جنبه‏ های اختصاصی برهم‏کنش‏های نماتد-میزبان برای طراحی راهکارهای کنترلی شده ‏اند تا از این طریق گیاهان را قادر به جلوگیری از حمله و حرکت نماتدها در داخل بافت‏ها، تولیدمثل و رشد و تمایز موفقیت ‏آمیز آن‏ها سازد. بهره‏گیری از RNAi، ایجاد نماتدکش‏های شیمیایی جدید مبتنی بر زیست‎فناوری و برخی راهکارهای جدید دیگر، از روش‏های نوین کنترل نماتدها هستند. ژن‏ها و صفات مقاومتی جدید بهتر است به ژنوتیپ‏ هایی اضافه گردد که از قبل مقاومت طبیعی خوبی دارا هستند تا از این طریق تاثیر و ماندگاری مقاومت در آن‏ها بیشتر شود. از طرفی به لحاظ تاثیر غالب نماتدها از طریق خاک بهتر است بیان ژن‏های مقاومت جدید محدود به ریشه باشد تا توده پروتئینی بخش‏های هوایی قابل برداشت گیاه همانند گیاهان معمولی باشند.