مقایسه ی تغییرات DNA در ژنوم بیماران هایپرپلازی و پاپیلاری کارسینومای تیروئید و بافت های سالم با روش Random Amplified Polymorphic DNA Polymerase Chain Reaction

سرطان تیروئید، شایع ترین سرطان اندوکرین است. روش های مختلفی برای تعیین جهش در ژن ها وجود دارد که یکی از این روش ها، Random amplified polymorphic DNA polymerase chain reaction (RAPD-PCR) است. این مطالعه، با هدف مقایسه ی تغییرات DNA در ژنوم بیماران هایپرپلازی و پاپیلاری کارسینومای تیروئید و بافت های سالم با روش RAPD-PCR انجام شد. در این مطالعه ی مورد- شاهدی، 49 بیمار مبتلا به کنسر پاپیلاری و هایپرپلازی تیروئید که دارای سه نوع بافت طبیعی، هایپرپلازی و پاپیلاری کارسینوم تیروئید بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس الگوی پرایمری توالی 5'-AAGAGCCCGT-3' شامل 10 جفت باز در بافت های مختلف مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. فراوانی مشاهده ی باند 370 جفت باز در بافت طبیعی، هایپرپلازی و پاپیلاری کارسینومای تیروئید به ترتیب 1/6، 1/53 و 8/89 درصد بود و بین سه نوع بافت، اختلاف معنی داری وجود داشت (001/0 > P). همچنین، بین بافت طبیعی با هایپرپلازی و پاپیلاری کارسینومای تیروئید و بین هایپرپلازی با کارسینومای تیروئید، اختلاف معنی داری مشاهده شد (050/0 > P). به نظر می رسد استفاده از RAPD-PCR، روش مناسبی برای تشخیص و افتراق سلول های طبیعی، هایپرپلازی و پاپیلاری کارسینومای تیروئید باشد، اما با توجه به محدودیت های مطالعه، انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه پیشنهاد می گردد.