بررسی مقایسه ی عملکرد Acromioaxillosuprasternal Notch Index با معیارهای آناتومی قدیمی سر و گردن در پیش بینی لارنگوسکوپی مشکل در اعمال جراحی نیازمند به لوله گذاری تراشه تحت بیهوشی عمومی در کودکان

امروزه از روش های مختلفی برای تعیین میزان دشواری لارنگوسکوپی استفاده می شود. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ی عملکرد Acromioaxillosuprasternal notch index (AASI) با معیارهای آناتومی قدیمی سر و گردن در پیش بینی لارنگوسکوپی مشکل در اعمال جراحی نیازمند به لوله گذاری تراشه تحت بیهوشی عمومی در کودکان انجام شد. در این مطالعه ی مقطعی، 379 کودک که تحت عمل جراحی با اینتوباسیون و بیهوشی عمومی بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران بر اساس نمره ی Cormack-Lehane به دو گروه لارنگوسکوپی آسان (درجه های 1 و 2) و دشوار (درجه های 3 و 4) تقسیم شدند. سیستم های فاصله ی تیرومنتال، نسبت قد به فاصله ی تیرومنتال، روش Upper lip bite test (ULBT)، محیط دور گردن و AASI مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نمای لارنگوسکوپی در 48 نفر دشوار (38 مورد درجه ی 3 و 10 مورد درجه ی 4) بود. بین دو نوع لارنگوسکوپی سخت و آسان اختلاف معنی داری بر اساس فاصله ی تیرومنتال، محیط گردن، نسبت قد به تیرومنتال و AASI وجود نداشت (050/0 < P)، اما بین دو لارنگوسکوپی آسان و سخت اختلاف معنی داری بر اساس روش های ULBT و Modified Mallampati test (MMT) وجود داشت (050/0 > P). نسبت قد به تیرومنتال، AASI و محیط گردن حساسیت به ترتیب 2/31 ، 9/47 و 1/51 درصد و ویژگی به ترتیب 7/52، 6/45 و 9/48 درصد داشتند. محیط گردن و سپس ASSI بهتر از روش نسبت قد به تیرومنتال است و از طرفی، روش MMT بهتر از روش ULBT به منظور تعیین لارنگوسکوپی دشوار در کودکان است.