ارزیابی عوامل اتیولوژیک بروز فیستول صفراوی به دنبال جراحی باز کیست هیداتید کبدی

کیست هیداتید نوعی بیماری انگلی می باشد که در اثر لارو انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس ایجاد و به صورت اندمی در ایران یافت می شود. کیست هیداتید کبدی شایع ترین محل درگیری می باشد و در موارد علامت دار، جهت خارج کردن آن به عمل جراحی نیاز است. از مهم ترین عوارض جراحی کیست هیداتید کبدی می توان به فیستول صفراوی اشاره نمود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عوامل اتیولوژیک بروز فیستول صفراوی به دنبال جراحی کیست هیداتید کبدی بود. این مطالعه ی سرشماری از نوع مقطعی و گذشته نگر بود که بر روی 69 بیمار تحت عمل جراحی باز کیست هیداتید طی سال های 95-1392، در مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) اصفهان انجام شد. اطلاعات مورد نیاز شامل سن، جنسیت، سابقه ی قبلی جراحی کبدی، اندازه ی کیست، محل کیست و سطح سرمی آلکالین فسفاتاز (Alkaline phosphatase یا ALP) پیش از عمل جراحی ثبت گردید. همچنین، بیماران از نظر بروز فیستول صفراوی پیگیری شدند. سپس ارتباط عوامل فوق با بروز فیستول صفراوی مورد ارزیابی قرار گرفت. 15 نفر (7/21 درصد) از بیماران تحت جراحی دچار فیستول صفراوی شدند. ارتباط معنی داری بین جنسیت (08/0 = P)، سن (75/0 = P)، محل کیست (89/0 = P)، اندازه ی کیست (37/0 = P)، سابقه ی جراحی قبلی (50/0 = P) و سطح ALP پیش از عمل جراحی (26/0 = P) با بروز فیستول صفراوی مشاهده نشد. بر اساس نتایج به دست آمده، ارتباط معنی داری بین بروز فیستول صفراوی به دنبال جراحی باز کیست هیداتید با عواملی مانند سن، جنسیت، سابقه ی جراحی کبدی، اندازه ی کیست، مکان کیست و سطح سرمی ALP وجود ندارد. انجام مطالعات گسترده تر با جامعه ی آماری بزرگ تر توصیه می گردد