بررسی سطوح مختلف پتانسیل اکسیداسیون احیایی (ORP) بر شاخص های کیفی پساب آبزی پروری ماهیان گرمابی

پتانسیل اکسیداسیون احیای (ORP) آب یک شاخص فیزیکوشیمیایی است که تحت تاثیر مجموعه مواد اکسیدکننده و احیاء کننده در آب بوده و علاوه بر این که بسیاری از پارامترهای کیفی آب را تحت تاثیر قرار می دهد، خود به تنهایی بیان گر شرایط عمومی کیفی آب نیز می باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر سطوح مختلف ORP آب بر شاخص های کیفی پساب آبزی پروری ماهیان گرمابی شامل COD، BOD، TOC، نیترات و فسفات انجام گرفت. بدین منظور، پساب آبزی پروری در 4 تیمار ORP با سطوح 250-200 (تیمار شاهد)، 300-250 (تیمار اول)، 350-300 (تیمار دوم)، 400-350 (تیمار سوم) میلی ولت هر کدام در  سه تکرار در مخازن 70 لیتری به مدت چهار هفته قرار گرفت. سطوح مختلف ORP در تیمارها با ازون دهی توسط دستگاه ازون ساز به صورت روزانه تنظیم و اندازه گیری ORP نیز با دستگاه ORP متر دیجیتال انجام گردید. بر اساس نتایج، با افزایش سطح ORP در تیمارها، فاکتورهای BOD، COD و نیترات به طور معنی داری کاهش یافت، اما افزایش سطح ORP تاثیر معنی داری بر شاخص های فسفات و TOC نشان نداد. براساس نتایج این تحقیق استفاده از اکسیدکننده قوی مانند ازون و افزایش دامنه ORP می تواند به عنوان ابزاری مناسب جهت بهبود شاخص های کیفی فاضلاب آبزی پروری ماهیان گرمابی استفاده شود.