اثر تلقیح بذر با سایکوسل و کودهای زیستی بر عملکرد و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و برخی صفات بیوشیمیایی گندم در شرایط شوری خاک

به منظور بررسی اثر تلقیح بذر با سایکوسل و کودهای زیستی بر عملکرد، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گندم و برخی صفات بیوشیمیایی گندم (.Triticum aestivum L) در شرایط شوری خاک، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 1395 انجام گرفت. تیمارها شامل شوری در چهار سطح (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد و اعمال شوری های 25، 50 و 75 میلی مولار) با نمک NaCl  و تلقیح بذر با سایکوسل و کودهای زیستی در شش سطح (بدون تلقیح با کودهای زیستی و سایکوسل به عنوان شاهد، تلقیح بذر با سودوموناس، آزوسپریلیوم و کاربرد همزمان سودوموناس و آزوسپریلیوم، تلقیح با سایکوسل در دو سطح 5-10 و 6-10 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که تیمار شوری 75 میلی مولار محتوای پرولین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز را در مقایسه با عدم اعمال شوری به ترتیب 39/43، 9/103، 83/97 و 143  درصد افزایش داد. کم ترین میزان هدایت الکتریکی (8/65 میکروزیمنس بر سانتی متر) و بیش ترین محتوای نسبی آب در مرحله گلدهی (86/87 درصد)، محتوای پروتئین (7/17 درصد) و عملکرد دانه (83/2 گرم در بوته) در حالت عدم اعمال شوری و تلقیح همزمان بذر با سودوموناس و آزوسپریلیوم به دست آمد. بیش ترین میزان هدایت الکتریکی (83/111 میکروزیمنس بر سانتی متر) و کم ترین محتوای نسبی آب در مرحله پر شدن دانه (6/49 درصد)، محتوای پروتئین (57/10 درصد) و عملکرد دانه تک بوته (98/0 گرم در بوته) در شوری 75 میلی مولار  و عدم تلقیح بذر با کودهای زیستی و سایکوسل به دست آمد.