اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی نوجوانان تحت همودیالیز

نوجوانان تحت همودیالیز با مشکلات مربوط به سلامت روان و افت تحصیلی مواجه هستند؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی آنها انجام شده است.
در مطالعه نیمه تجربی حاضر 80 نوجوان تحت همودیالیز در مراکز دیالیز بیمارستان های امام خمینی (ره) و امام رضا (ع) کرمانشاه به روش نمونه گیری در دسترس بررسی شدند. سپس نمونه ها به گروه های مداخله (40 نفر) و کنترل (40 نفر) تخصیص تصادفی یافتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سلامت روان بود و درباره پیشرفت تحصیلی، از معدل تحصیلی نمونه ها استفاده شد. داده ها نیز با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های کای دو، t مستقل و t زوج تجزیه و تحلیل شدند.
در گروه مداخله، میانگین نمرات اضطراب (5/44±10/37)، افسردگی (7/34±15/43) و شکایات جسمی (6/18±8/99) به طور معنا داری به ترتیب به 2/82±6/71، 2/87±11/23 و 2/24±4/82 کاهش یافت (0.05>P) و نمره فعالیت های اجتماعی از نمره 5/41±12/29 به نمره 6/67±16/27 افزایش پیدا کرده است (0.05<P). میانگین معدل تحصیلی قبل از مداخله (2/09±15/02) با پس از مداخله (1/13±16/72) به طور معناداری افزایش یافت (0.05>P).
براساس مطالعه حاضر، آموزش مهارت های زندگی می تواند سبب ارتقای ابعاد گوناگون سلامت روان و پیشرفت تحصیلی نوجوانان تحت همودیالیز شود؛ از این رو پیشنهاد می شود برنامه آموزش مهارت های زندگی در سیر درمان نوجوانان تحت همودیالیز در نظر گرفته شود.