بررسی کارایی فرایند انعقاد و لخته سازی در حذف آلاینده ها از فاضلاب کارخانه رنگرزی پارچه

در این تحقیق عملکرد فرایند انعقاد و لخته سازی در حذف آلاینده ها از فاضلاب خام ورودی و پساب خروجی واحد بی هوازی تصفیه بیولوژیکی تصفیه خانه فاضلاب کارخانه رنگرزی پارچه بررسی شد. از دستگاه جارتست به عنوان یک سیستم پایلوت منقطع، از FeCl3، PAC و Alum به عنوان منعقدساز و از دو پلی الکترولیت Zetafloc 7563 و Megafloc 3045PWG به عنوان لخته ساز کاتیونی و آنیونی استفاده شد و تاثیر میزان و نوع منعقدساز و نوع لخته ساز در حذف COD، کدورت و رنگ در دو مرحله بررسی شد. نتایج آزمایشات انعقاد و لخته سازی روی فاضلاب خام ورودی نشان داد که Alum در غلظت 40 میلی گرم در لیتر موثرترین منعقدساز با میزان حذف COD، کدورت و رنگ به ترتیب برابر با %5/1±1/73، %7/93 و %7/71 بود. درحالیکه، نتایج آزمایشات انعقاد و لخته سازی روی پساب خروجی تصفیه بیولوژیکی بی هوازی نشان داد که بیشترین درصد حذف COD و کدورت برابر با %6/2±2/52 و %1/99 به ترتیب و مربوط به PAC با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر بود. همچنین درصد حذف COD منعقدساز FeCl3 با غلظت  400 میلی گرم در لیتر نیز %5/3±2/52 بود. تفاوت نتایج حاصل از دو مرحله به علت تغییر ماهیت آلاینده ها پس از قرارگیری در معرض تصفیه بیولوژیکی و pH متفاوت فاضلاب استفاده شده در این دو مرحله بود. بررسی ها نشان داد استفاده از تصفیه فیزیکوشیمیایی به روش انعقاد و لخته سازی به تنهایی قادر به کاهش مطلوب آلاینده های موجود در فاضلاب رنگرزی به کار برده شده جهت استفاده مجدد نبود، درحالیکه میتوان از این روش به عنوان یک پیش تصفیه بیولوژیکی یا یکی از مراحل تصفیه ثانویه و تکمیلی استفاده کرد.