نتایج اولیه در مورد اثر زمان و شدت هرس روی رشد سبزینه و عملکرد میوه در یک باغ نیمه متراکم زیتون

در این پژوهش، اثر طولانی کردن زمان هرس و کاهش شدت هرس روی واکنش رشد سبزینه و تولید سه کولتیوار زیتون ایتالیایی (به نام های Raggia’، Maurino’ ، و Leccino’) در بخش های مرکزی ایتالیا بررسی شد. به این منظور، از سال 2009 تا 2011، روی درختان 5 ساله زیتون در اوایل بهار(بعد ازشکفتن جوانه ها) با دو شدت مختلف هرس (در حد کمینه و سنگین) و نیز در اواخر بهار (بعد از گل نشستن کامل) یک هرس سنگین انجام شد. همچنین، در طی آزمایش، تعداد ی درخت بدون هرس به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که هرس نکردن باعث کمینه شدن رشد نرک (water sprout) شد و درختان در مراحل اول بیشترین عملکرد را تولید کردند. این امتیاز عملکردی هرس نکردن در سال سوم کم شد. بعد از 3 سال هرس نکردن، درختان رشد زیادی در طول نشان دادند و بر بخش های مرکزی سایه سار(canopy)سایه اندازی داشتند، و باعث رشد کم سبزینه شدند و در نتیجه پیری زودرس(early senescence) شاخه های بارور را القا کردند.   این موارد منجر به این شد که در آخر آزمایش، انجام هرس سنگین برای برداشتن مقدار زیادی از شاخساره(به منظور جوان سازی rejuvenation) ضروری شود. روش هرس کمینه در اوایل بهار موجب کمترین مقدار هرس شاخساره شد و در مقایسه با هرس سنگین، افزایشی پیوسته در عملکرد محصول ایجاد کرد. هرس اواخر بهار در مقایسه با هرس اوایل بهار، از نظر رشدسبزینه و کنترل نرک و یاعملکرد ارجحیت های رقابتی نداشت. این پژوهش اولیه چنین اشاره دارد که در بخش های مرکزی ایتالیا، هرس کمینه در اوایل بهار بهترین عملیات برای افزایش پایداری عملکرد و کنترل رشد سبزینه درختان زیتون در باغ های نیمه متراکم است.