اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کفایت اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش / تعهد بر بهبود کفایت اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. این پژوهش به شیوه ی آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص کلاس پنجم ابتدایی تشکیل دادند که در سال تحصیلی 94-93 در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 دانش آموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص بودند که به صورت نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمع آوری داده ها از آزمون ریاضی کی مت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه کفایت اجتماعی و مصاحبه تشخیصی بر اساس DSM-5 استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) توسط نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش/ تعهد بر بهبود کفایت اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص موثر بوده است (001/0P