بررسی تمرینات بینایی بر عملکرد حرکتی و رفتارهای جستجوی بینایی در مهارت پرتاب دارت

اولین گام در یادگیری، ادراک و کسب اطلاعات می باشد. درک اشیا در یک منظر عملا به فرآیندهای دیداری پیچیده بستگی دارد. این پیگیری فعالانه و اغلب ماهرانه، جستجو نامیده می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تمرینات بینایی بر عملکرد حرکتی و رفتارهای جستجوی بینایی در مهارت پرتاب دارت دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه ارومیه می باشد.
شرکت کنندگان پژوهش کنونی شامل 30 دانشجوی دختر مقطع کارشناسی بودند که به صورت داوطلبانه و در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. این پژوهش دارای سه مرحله پیش آزمون، تمرینات بینایی و پس آزمون بود. از دستگاه ردیاب بینایی جهت ثبت تعداد تثبیت، مدت تثبیت و حرکات ساکادی چشم که مولفه های اصلی استراتژی جستجوی بینایی می باشند، همچنین ثبت امتیاز پرتاب دارت به عنوان پیش آزمون و پس آزمون در نظر گرفته شد. شرکت کنندگان به مدت 12 جلسه و هر جلسه 40 دقیقه به تمرینات بینایی ریون و گیبور پرداختند. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف استفاده شد. همچنین جهت تحلیل داده ها از آزمون آنوای یک راهه و کوواریانس استفاده شد.
نتایج نشان می دهد که تمرین بینایی تاثیر معناداری بر حرکات ساکادی، مدت تثبیت و تعداد تثبیت داشته است (05/0p<)؛ به طوری که مقدار تاثیر در حرکات ساکادی بیشتر از مدت و تعداد تثبیت بوده است، اما مدت تثبیت و تعداد تثبیت تقریبا به یک اندازه بهبود یافتند. همچنین این تمرینات تاثیر معناداری نیز بر عملکرد حرکتی مهارت پرتاب دارت داشته است (05/0p<). مقدار تاثیر تمرینات بینایی بر رفتارهای جستجوی بینایی (مدت تثبیت، تعداد تثبیت و حرکات ساکادی) بیشتر از عملکرد حرکتی بود.
می توان نتیجه گرفت که تمرینات بینایی می تواند نیازهای بینایی مهارت‎هایی که به تمرکز بینایی بیشتری نیاز دارند را ارتقا دهد و باعث عملکرد بهتری در انجام آنها شود. البته با انجام تمرینات ورزشی به همراه تمرینات بینایی می توان بهترین نتیجه را انتظار داشت.