بررسی شیوع پینگوکولا و ریسک فاکتورهای احتمالی در دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1396-1395

پینگوکولا یکی از انواع شایع دژنراسیون های ملتحمه می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوع پینگوکولا و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد.
مطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی 850 نفر از دانشجویان شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 96-1395 در دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران با میانگین سنی 99/3±06/22 سال صورت گرفت و پس از گرفتن شرح حال و  سبک زندگی (شامل: زمان فعالیت در بیرون، ساعت خواب، ساعت کار با کامپیوتر)، پرسش نامه استانداردOSDI*  توسط هر دانشجو تکمیل شد و سپس همه دانشجویان توسط یک اپتومتریست مجرب با استفاده از دستگاه اسلیت لامپ بیومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفتند و وجود یا عدم وجود پینگوکولا ثبت گردید.
شیوع کلی پینگوکولا در مطالعه حاضر برابر 91/46% (42/%31 در زنان و 14/57% در مردان) بود که این میزان شیوع در مردان به صورت معناداری بیشتر از زنان بود (001/0p=<). از بین ریسک فاکتورهای مورد بررسی، بین مدت زمان فعالیت در محیط باز (017/0p=) و ساعت کار با کامپیوتر (001/0p=) با شیوع پینگوکولا ارتباط معناداری پیدا شد و ارتباطی بین شیوع پینگوکولا با امتیاز پرسش نامه OSDI، ساعت خواب و سن یافت نگردید (تمامی مقادیر p>05/0(.
شیوع پینگوکولا در مطالعه حاضر بالا بود و از این رو معاینات جامع اپتومتریک جهت تشخیص پینگوکولا و انجام اقدامات مورد نیاز در دانشجویان توصیه می گردد. با توجه به ارتباط یافت شده بین پینگوکولا با فعالیت در محیط باز و مدت زمان کار با کامپیوتر، لازم است اطلاعات لازم پیرامون این موضوع به دانشجویان جهت کاهش میزان شیوع این عارضه داده شود.