تاثیر آموزش تحلیل رویا (مبتنی بر نظریه های تلفیقی رویا پژوهی) بر میزان استرس ادراک شده و توانایی حل مساله زنان جوان

تحلیل رویا فنی است که از دیرباز و از روزگاران کهن همواره در باورها و اعتقادات مردم جایگاه بسیار ویژه ای داشته است. رویا با فرآیندی درونی در تلاش است تا به سمت التیام تنش ها و آسیب های روانی پیش رود. در حال حاضر تفسیر رویا یکی از روش های درمانی روان پویایی به حساب می آید.  هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش تحلیل رویا (مبتنی بر نظریه های تلفیقی رویا پژوهی) بر استرس ادراک شده و توانایی حل مساله ی زنان بود. جامعه آماری شامل دانشجویان زن رشته روان شناسی واحد رودهن بود که در فاصله سنی 30 تا 45 سال قرار داشتند. از این جامعه60 نفر به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از انجام مداخله، از نظر استرس ادراک شده و مهارتهای حل مساله مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش در 5 جلسه ی 3 ساعته برنامه ی آموزش تحلیل رویا (مبتنی بر نظریه های تلفیقی رویا پژوهی) را دریافت کردند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش مهارتهای تحلیل رویا مبتنی بر نظریه های تلفیقی رویا پژوهی برمیزان استرس ادراک شده در زنان موثر است اما در توانایی حل مساله گروه ها تاثیر معناداری ایجاد نکرده است. به نظر می رسد آگاهی از معانی رویاها و افزایش دانش و توجه اشخاص به فضای حاکم بر خواب ها، می تواند در کاهش استرس ادراک شده موثر باشد. این پژوهش از نقش تحلیل رویا در کاهش ادراک استرس مراجعان حمایت می کند.