ویژگی های شیمیایی و فیزیکی آب در دریاچه ی سد سلمان فارسی، استان فارس

برای مدیریت کردن درست دریاچه ها آگاهی از عوامل فیزیکی و شیمیایی در بخش های گوناگون دریاچه و در زمان های مختلف سال ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی این عامل ها در دریاچه ی سد سلمان فارسی، شهرستان قیر، استان فارس است. نمونه برداری های فصلی در 1396 در 27 نقطه انجام شد. تغییرات فصلی عامل ها با تحلیل پراش مقایسه شد. میانگین سالانه ی دمای آب °C6/22، اکسیژن محلول 8/2 میلی گرم درلیتر، دی اکسیدکربن 0/9 میلی گرم درلیتر، پی اچ 7/8، شفافیت 352سانتی متر، هدایت الکتریکی µS/cm 874، کل جامدهای محلول 570 میلی گرم درلیتر، سختی کل 630 میلی گرم درلیتر، یون نیتریت 0/02 میلی گرم درلیتر، نیترات 0/8 میلی گرم درلیتر، آمونیوم 0/04 میلی گرم درلیتر، فسفات 0/4 میلی گرم درلیتر، اکسیژن خواهی بیوشیمیایی (بی اودی) 3/8 میلی گرم درلیتر، و اکسیژن خواهی شیمیایی 19/3 میلی گرم درلیتر بود. مقایسه ی یافته ها با شاخص های آب آشامیدنی نشان داد که آب این دریاچه از نظر پی اچ، هدایت الکتریکی، کل جامد های محلول، آمونیاک، نیتریت، و نیترات در اندازه ی مناسب، اما سختی کل آن اندکی از اندازه ی مجاز بیش تر بود. در مقایسه با شاخص های کیفیت آب برای آب زی پروری دما، پی اچ، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی، کل جامد های محلول، دی اکسیدکربن، نیتریت، نیترات، و بی اودی در همه ی بخش های دریاچه در اندازه ی مناسب بود؛ سی او دی در بخش های دریاچه یی و گذرنده مناسب بود، اما در بخش رودخانه یی اندکی بیش تر از اندازه ی مناسب بود. آمونیاک در بخش دریاچه یی مناسب بود، اما در بخش های رودخانه یی و گذرنده اندکی بیش تر از اندازه ی مناسب بود. شفافیت، سختی کل و فسفات از اندازه ی شاخص بسیار بیش تر بود.