رابطه میزان درد و ناتوانی عملکردی با فعالیت عضلات منتخب سطحی و عمقی ناحیه تنه و مقایسه فعالیت این عضلات بین مردان و زنان ورزشکار مبتلا

درد ناحیه پایینی ستون فقرات(کمردرد)از شیوع بالا و قابل توجهی درکلیه جوامع برخوردار است؛ به نحوی که اکثر مردم در طول زندگی خود حداقل یکبار کمردرد را تجربه م یکنند. چنانچه تشخیص قطعی کمردرد به وسیله متدودهای اخیر که توسط رادیولوژی ایجاد میشود، قابل تشخیص نباشد، به عنوان کمردرد مزمن طبق هبندی می شود. هدف از مطالعه حاضر به تعیین رابطه درد و ناتوانی عملکردی با میزان فعالیت عضات تنه و مقایسه فعالیت این عضات در بین زنان و مردان م یپردازد   47نفر از ورزشکاران رشته های قدرتی) 25 زن، 22 مرد(مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی به منظور شرکت در تحقیق انتخاب شدند. از الکترومیوگرافی سطحی عضلات جهت ثبت فعالیت عضلات مولتی فیدوس، ارکتور اسپاین، ترنسورس آبدومینوس و رکتوس آبدومینوس استفاده شد. از مقیاس vas جهت سنجش درد و از پرسشنامه اوسوستری جهت سنجش ناتوانی عملکردی استفاده گردید. به منظورتجزیه و تحلیل داده ها از نسخه 20 نرم افزار spss و از روش همبستگی پیرسون جهت تعین رابطه درد و ناتوانی عملکردی با میزان فعالیت عضلات و از آزمونt مستقل جهت مقایسه فعالیت این عضلات در بین زنان و مردان استفاده گردید و سطح معناداری 0.05 در نظر گرفته شد  نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین فعالیت عضات لوکال تنه با میزان درد و ناتوانی عملکردی همبستگی معکوس و معناداری وجود داشته و همچنین در میزان فعالیت عضات منتخب لوکال و گلوبال تنه بین زنان و مردان مبتا به کمردردمزمن اختاف معناداری وجود ندارد p>0/05  نتایج این مطالعه نشان داد که در افراد مبتا به کمردرد مزمن فعالیت عضات لوکال کمتر می شود و در نتیجه درد و ناتوانی عملکردی این افراد افزایش م ییابد و این حالت منجر به بی ثباتی ستون فقرات می شود در نتیجه در توانبخشی بایستی تقویت عضات لوکال بایستی انجام شود.