تاثیر توابع کرنل بر شاخص خشکسالی ‏SPEI‏ و مشخصه های خشکسالی

برنامه ریزی و مدیریت خشکسالی مبتنی بر شناخت خشکسالی، مشخصه های آن و گستردگی مکانی و زمانی آن است. ‏در تحقیق حاضر شاخص بارش و تبخیر و تعرق استاندارد شده (‏SPEI‏) دوازده ماهه در دوازده ایستگاه قدیمی حوضه زاینده رود ‏با اعمال چهار کرنل شامل مستطیلی، مثلثی، دایره ای و گوسی با حداکثر وزن ماه پنجم برآورد گردید و تاثیر کرنل ها بر مشخصه-‏های خشکسالی ارزیابی شد. نتایج بررسی سری زمانی شاخص ‏SPEI‏ در ارتباط با چهار مشخصه خشکسالی یعنی زمان رخداد، ‏تداوم، بزرگی و شدت خشکسالی حاکی از حساسیت بالاتر سایر کرنل ها نسبت به کرنل مستطیلی در شناسایی خشکسالی بود. ‏کرنل مستطیلی دارای حداکثر ضریب تغییرات در هر تداوم خشکسالی است. کرنل گوسی در تداوم و بزرگی خشکسالی و کرنل ‏دایره ای در شدت خشکسالی کمترین ضریب تغییرات را بخود اختصاص دادند. همچنین کرنل گوسی در مقایسه با سایر توابع از ‏حساسیت بیشتری در آشکار سازی نوسانات خشکسالی برخوردار است و زودتر از سایر توابع علائم مواجهه با خشکسالی را آشکار ‏می سازد. در مجموع نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد استفاده از اوزان یکسان و در واقع کرنل مستطیلی برای کلیه ‏ماه های مورد استفاده در تحلیل خشکسالی می تواند منجر به بیش یا کم برآوردی پارامترهای مختلف خشکسالی گردد.‏